dinsdag 3 juli 2007

Grafieken

De examens zijn weer voorbij, dus weer tijd om even te reflecteren over hoe het er aan toe gaat op mondelinge examens. Ik zal me beperken tot wat in deze zittijd de meeste studenten punten heeft gekost op het examen van Computer Graphics (en dit zijn hints voor diegenen die dit examen de volgende jaren wensen af te leggen).

Ondanks alle databases die studenten bijhouden om na te gaan welke vragen nu uiteindelijk gesteld worden op de examens, halen deze blijkbaar niet veel uit. De laatste 2 jaar stel ik op elke sessie van het examen Computer Graphics de vraag om het XYZ kleurenmodel uit te leggen (of iets gelijkaardig: 'Wat is het chromaticiteitsdiagramma', 'Wat zijn color-matching functies'). Je zou denken dat dit langzaam aan bekend begint te worden, maar dat is alleszins toch niet te merken in de kwaliteit van de antwoorden. Een enkeling slaagt erin deze vraag correct te beantwoorden. Nu, het is best een moeilijk stuk, dat weet ik ook wel. Maar dat is precies de reden waarom ik het vraag op het examen. Misschien staat het slecht uitgelegd in het boek, of is mijn uitleg in de les totaal verwarrend. Maar waarom stelt er dan niemand een vraag over via TOLEDO? Het blijft voor mij een vreemde vaststelling ...

Ik vraag soms ook wel om bvb. een grafiek te maken van het chromaticiteitsdiagramma, of de color-matching functies. Volgens mij zijn enkele dingen noodzakelijk als je een grafiek tekent: Uiteraard is er de curve of functie zelf, die (liefst) een benaderende juiste vorm heeft; maar een grafiek heeft ook assen, en deze assen hebben grootheden! Op de vraag 'Kan je eens het verloop van ... of ... schetsen', tekenen de meeste studenten wel min of meer een curve die lijkt op het gevraagde, maar weinigen kunnen dan ook de assen juist benoemen. Dat lijkt me echter essentieel, dat je weet wat er geplot wordt vs. wat. Als je dat niet weet, wat voor zin heeft die grafiek dan?

Dit laatste doet me denken aan een anecdote die ik ooit gelezen heb in het boek 'Science with a Smile' van Robert L. Weber, en die wordt toegeschreven aan Enrico Fermi (zie ook hier, en daarom de foto aan het begin van dit artikel):

Another Fermi Tale During a lecture at Los Alamos around 1945, Enrico Fermi was at the chalkboard discussing how a dependent variable--it may have been a cross section--varied with the independent variable, which may have been energy. Initially, the independent variable rose steeply, but when a criterion was satisfied, the steep rise ceased and the dependent variable thereafter remained approximately constant. To show this graphically, Fermi drew an x-axis and a y-axis on the chalkboard. He then drew the curve, which initially rose steeply and then leveled off. Thus far, Fermi had drawn three lines to illustrate his point and had given them no markings of anything quantitative.

He then stepped back from the board, thought for a moment, took a six-inch slide rule from his shirt pocket, and did a quick calculation. The result of the calculation prompted him to say that the level part of the curve was not as high as he had drawn it. Going back to the board, he used his fingers to erase the horizontal part of the curve and then carefully redrew it an inch or two lower than it had been initially. The room was silent for a moment, and then laughter erupted. Fermi smiled and continued the lecture.

Albert A. Bartlett
University of Colorado Boulder

Het is echter niet omdat Fermi hier mee wegkomt dat je daar mee kan wegkomen op het examen Computer Graphics! Alhoewel, de eerste die mij op een mondeling examen meldt dat Fermi het ook niet zo nauw nam met de labeling van zijn grafieken, krijgt een extra punt :-) !

1 opmerking:

Phil Dutré zei

Een deeltje van deze posting heeft blijkbaar zijn weg gevonden naar de WINA's examendatabase. Het wordt dus tijd dat ik van vaste vraag ga veranderen. Of misschien net niet nu ik dit overweeg en studenten dit meelezen ... :-) ?